Het begin…
Sinds een aantal jaren praktiseer ik Zen. Met enige regelmaat loop ik tegen wat weerstand aan. Zoals zovelen onder ons ben ik begonnen met mediteren om te kunnen ontspannen. Ik was op dat moment hard op weg naar een burn-out. Per toeval kwam ik een foldertje tegen over een introductiecursus Zen. Ah dacht ik daar moet ik naar toe, daar ‘leer’ ik hoe te mediteren. Met het idee in mijn hoofd dat ik dan een keer in de week ging mediteren net zoals je naar een sportclubje gaat of zo. Bij de eerste les kreeg ik te horen dat ik vanaf dat moment twee keer per dag 20 minuten “moest” mediteren. Op een eigen rustige plek het liefst ingericht als Zen omgeving. In de groep hoorde ik een hoop gezucht en gesteun en je zag iedereen denken waar moet ik in vredesnaam gaan zitten en belangrijker nog wanneer moet ik dit in passen in mijn drukke agenda? Nu was op dat moment mijn agenda niet zo belangrijk, dus ik een bankje aangeschaft en ben gaan zitten tussen twee volle kledingrekken en 80 paar schoenen in. Voor zover de Zen omgeving;-)
Het ging buitengewoon goed dat twee keer per dag 20 minuten mediteren. Dit had al een waarschuwing moeten zijn want alles wat voor mij nieuw en een uitdaging is daar ga ik vol voor. Net zoals mijn eerste stille zondag. Dit waren 4 blokjes mediteren van 25 minuten afgewisseld Kinhin. Ik vond het zeer spannend of mij dit ging lukken. Het ging geweldig het kon me niet lang genoeg duren. Het feit dat ik aan de zware pijnstillers zat zal hier wel aan mee geholpen hebben denk ik zo;-) Uiteindelijk is er ook wel eens een stille zondag geweest waar ik het tijdens elke ronde zo slecht had dat ik tijdens Kinhin naar huis dacht te gaan. En toch aan het einde van het lopen weer op dat bankje ging zitten, Joost mag weten waarom.
Afijn na een maand of vier kwam de klad er al in. Het nieuwe was ervan af. Na de “les” ging ik dan wel nog braaf, leuk om andere mensen tegen te komen en de inleiding vond ik ook altijd wel leuk. Totdat ik ook weerstand voelde tegen die inleiding die altijd maar over hetzelfde ging en ben toen een maand of 5-6 met alles gestopt.
Boeddhisme
Totdat ik een werkelijke interesse in het Boeddhisme begon te ontwikkelen. Ik heb het weer opgepakt vanuit het gedachtegoed van het Boeddhisme en dat is toch echt wel anders dan te mediteren om te kunnen ontspannen. Maar toch blijft er met enige regelmaat een weerstand opkomen en dan komen er vragen op zoals ‘waarom doe ik dit eigenlijk’? Dit is goed, je moet namelijk altijd kritisch blijven en niet zomaar blindelings iets aannemen of uitvoeren.
Ondertussen ben ik Shoken van Frank de Waele van de Zen Sangha in Gent, hier vind ik voldoende inspiratie om met deze weerstand om te kunnen gaan. Zijn Teisho is altijd zeer inspirerend en geeft veel stof tot nadenken, ik ben begonnen aan Koan studie, dit geeft ook handvaten om mee te werken in zazen.
En toch……kost het me de afgelopen weken heel veel moeite om te gaan ‘zitten’. Er is iets en ik weet niet wat, ik denk dat het goed is, dat ik weer op een belangrijk punt sta om iets meer te ontdekken over mezelf. Ik ben in september met een yoga opleiding begonnen en heb twee vrij intensieve weekenden gehad met Reiki energie en werk ook dagelijks met deze Reiki energie. Er is van alles in beweging gezet en heb het idee dat ik een goede balans moet zien te vinden tussen deze drie. Maar een ding weet ik zeker, Zen is voor mij een belangrijke basis, nu nog ‘zin’ creëren om weer dagelijks twee keer 25 minuten te gaan zitten…